Dag kleine man,

Het is lente maar het weer laat het wat afweten. Nog koud en grijze dagen. Wat snakken we allemaal naar die warmt van de eerste zonnestralen! Mama is haar laatste weekjes thuis. 16 mei terug aan het werk met zeer gemengde gevoelens. Maar ik weet wel dat ik snel wer mijn drive zal vinden en zal merken dat ik "het werk", de collega's, de kinderen,...  gemist heb!!
Vorige week zondag samen bij jou geweest. voor het eerst met ons vijfjes. Wat leken we plots een groot gezin!
Vorige week vroeg Ben ook plots naar jou. Hij vroeg wie eerst geboren was, en of jij nu al groter was dan hij. Ik heb  dan moeten uitleggen dat jij niet meer groeit, dat jij altijd een babietje zal blijven. Hij vroeg ook of je naar school zou gaan en heb hem dan verteld dat jij in de klas van juf Kathlijn zou zitten. Hij zei er niet veel op , wel: "bij Arne", maar je zag hem nadenken over hoe het dan zou zijn. Eigenlijk wel leuk eens zo'n gesprekje, ja, Ben zal stilletjesaan wel wat "meer" te weten komen. Ik hoop dat hij je echt als broertje zal zien, want eigenlijk heeft hij je nooit gekend. We zien wel hoe alles zal gaan. Hij vertelt vaak dat jij aan de kerk woont, dat is wel grappig soms.
Ik hoop als ik ga werken dat ik weer meer tijd zal hebben om bij jou te komen, zo eens aansluitend voor of na het werk zonder de broers. Nu komt het er niet vaak van want Stef begint meestal te wenen als ik stop met wandelen. Ook omdat Stef dan groter wordt zal het wel beteren.
Hoop dat Stef het goed zal stellen in het Kinderkasteeltje, dat hij er even snel zijn draai vind als Ben destijds! Blij dat ik maar 32h werk, ook volgend schooljaar, zodat ik toch nog iets of wat van tijd extr heb voor jullie. Het gaat allemaal al zo snel!

We genieten nog even van het thuis-zijn!


Dikke zoen voor mijn grootste kleine man! Al bijna 5,5 jaar...

X!