Dag jongen,

Alweer bijna een maandje geleden. Mama is ook nog niet zo heel veel bij je geweest. Allé ja, het voelt toch zo. Ik ben natuurlijk al veel bij je geweest, maar niet meer dagelijks kunnen komen, moet nog steeds wennen.

Ik heb onlangs je plantjes verzorgd en de aarde gespoten met anti-insektenspray want het was weer de moeite…

Ondertussen groeit je broer zo enorm. Hij is zo super en we genieten meer dan ooit. Ik denk vaak aan hoe jij zou geweest zijn, hoe jij zou omgaan met je broertje en zoveel meer.

Bij alles “de eerste keer” denk ik ook steeds aan je. En die “eerste keren” volgen elkaar zo snel op! Eerste luide lach, eerste keer voetjes ontdekt, eerste keer schommelen, eerste keer groentenpap, eerste keer kennismaking met de kinderkribbe, eerste keer… dit zijn maar enkele van de voorbije weekjes. Allemaal dingen die voor ons geen “eerste keer” hadden mogen zijn. (wel voor Ben natuurlijk)

Straks 1 september. Mss wil ik wel weten wie er in jouw klasje zit… mss zie ik wel een leuk boekentasje voor je, misschien…

Straks terug aan het werk, eind juli. Ik heb zin er met volle energie in te vliegen. Om de verloren gegane momenten van de voorbije 2 jaar daar in te halen.

Ik moet toegeven dat ik bij nieuwe opnames toch steeds bang ben dat er een “Stan” zal opgenomen worden. Ik hoop dat dit niet gebeurd…maar ik denk dat ik dan het tijdje zal willen zien en constateren dat jij het niet bent. Maar dus straks terug een nieuw schooljaar , nieuwe opnames, we zullen wel zien.

Papa, Ben en ik zijn een weekje weggeweest. Jij was er ook overal bij zoals steeds. Oma ging voor jouw plekje zorgen. We hadden een ontspannen week. We moesten lachen om Ben zijn gekke streken en om de giraffen-affiches die in Maastricht hingen. Leuke momentjes met beide broertjes op vakantie!

Een super dikke zoen van ons alle drie!