Kerst 2011

Dag schat,

vandaag is mama je grafje weer wat komen veranderen. Een slinger met hartjes en sterren. Terug een klein beetje kleur. Het heeft ook gesneeuwd vannacht. voor het eerst deze winter.
X

Verjaardagskaartjes! Dankjewel allemaal! X Stan!

Kaartjes voor je verjaardag!

Dag lieve Stan,

Het zonnetje schijnt zo mooi, net als gisteren. Gisteren kwamen je oma’s en opa opnieuw wafeltjes eten. Mmmm dat was lekker, maar wat zou ik graag gehad hebben dat jij er mee van kon smullen. Geen slingers en ballonnen in huis. Geen grote jongen van vier die de kaarsjes uitblaast…

Voor het eerst maakten we met zijn allen samen een wandelingetje tot bij jou. We hadden dit op voorhand afgesproken en het weer zat mee. Heerlijk zonnetje en een fris windje. We wandelden via de dreef waarl Ben de paddestoelen en de eendjes toonde aan je opa en oma’s. Eens op het kerkhof wou Ben uit de buggy en begon hij richting jou te lopen. Hij had zich even vergist en was een rijtje te ver gelopen, maar eigenlijk weet hij perfect waar jij bent.

Dus Stan, je kan je wel voorstellen dat de wafels dubbel zo lekker smaakten na dat wandelingetje.

Dag kleine man,

Dikke zoen,

Je mama.

23 november 2011 - 4 jaar...

Dag Stan,

Om alle onrust in me even te dempen schrijf ik nog eens iets op je blog. Gisteren werd je 4 jaar. Mama, papa en Ben waren thuis. Eigenlijk grotendeels een dag als een ander voor wie ons niet kent. Eerst zijn we natuurlijk tot bij jou gekomen. We hebben zoal ieder jaar ballonnetjes opgehangen, een kaartje, een bloemetje, en een speelgoedje voor je meegebracht. Ben wou het vliegtuigje eerst zelf onderzoeken voor hij akkoord ging om het toch bij jou te laten. Zo gaat dat met broertjes waarschijnlijk. Dit jaar een stress om de bloemetjes. Mama mocht je bloemstukje op voorhand gaan maken/kiezen bij Sabine. En dat scheelde veel! Nog eens een dikke merci voor Sabine!

We staken ook kaarsjes aan. Een kaarsje met “4” en 2 daarbij horende sterretjes-kaarsjes. Mama vond deze onlangs toen ik de Sintaankopen deed voor Ben. Ik zag ze en moest ze meteen hebben! Als ze op gebrand waren staken we ook nog een andere grotere kaars aan bij je.

In de loop van de namiddag zijn we dan nog eens tot bij jou. Meer dan 6 uur later brandde je kaarsje nog steeds. Echt heel leuk! Je kreeg nog een tekening en een lantaarntje. Dat kaarsje hebben we dan ook meteen aangestoken. Er kwamen nog enkele geschenkjes, berichtjes, mailtjes,… bij, bedankt aan iedereen die op zijn manier ons nog even laat weten dat Stan niet vergeten is. Gelijk hoe, het doet deugd.

Mama is ook ziek. Dat er nog eens bij... al enkele dagen niets gegeten. Maar dat zal wel vlug genezen nu met de medicamentjes. Toch vraag ik me af waar ik toch al die energie blijf halen.

Als Ben dan in zijn bedje lag werd het stil in huis, en pas dan begint alles wat door te dringen. Het feit dat je om 21h20 ’s avonds geboren bent heeft daar ook wel iets mee te maken. Omstreeks dat tijdstip hebben mama en papa nog eens in je foto-album gebladerd. Kleine man, wat is het hard om die foto’s terug te zien. Enkel die foto’s zijn nog het bewijs van hoe pijnlijk en moeilijk jouw geboorte was. En tegelijk hoe trots en blij we waren met jou. We zouden wat meer in je album moeten bladeren…

Stan, een jaar is weer voorbij. Geen sneeuw dit keer, ook geen koude vriestemperaturen, of storm, maar wel een zacht najaarsweertje met een warm zonnetje. De mist maakte er in combinatie met de zon zelfs iets speciaals van bij je plekje aan de kerk.

We zien je ontzettend graag, met de dag nog meer en meer,

En dat alles nu beter gaat met Ben erbij, is de grootste fabel die er bestaat, want de confrontatie wordt des te groter. Hoe ouder een kind wordt, hoe onduidelijker het leeftijdverschil wordt, en zo kijk ik naar Ben. Wat begint hij meer en meer te lijken op de jongen die jij zou geworden zijn. Zelfs nu lijk jij uiterlijk zoals je toen was nog zo ontzettend goed op Ben wie hij nu is…

Echt niet te vatten dat we zoveel van jou moeten missen…

Het lijft oneerlijk en wij blijven machteloos… en dat zal nooit veranderen.

Hele dikke zoen!

X

23 november 2011

Lieve Stan,
als ik kon toveren,
zou het girafje op je grafje
terwijl het je bewaard
met zijn lange nek de kloof tussen hemel
en aarde overbruggen
warme knuffel
en voor elke dag een zoen
je meme
xxx

23 november 2011

4 jaar...!

Stan-taart!

Hey Stan,

Voor het eerst heeft mama een taart gebakken! Jaja, een echte taart met alles erop en eraan: biscuit gevuld met chocolade mousse, afgewerkt met slagroom en versiert met marsepein en hagelslag. Het was een probeerseltje en omdat jij volgende week jarig bent, is het een taart voor jou, kijk maar. Natuurlijk kan het nog veel beter, maar ik ben nu ook wel al tevreden. Dat zal smaken, alleen had ik natuurlijk liever dat jij ervan kon meesmullen… Daarnet zag ik nog Christine, de begrafenisonderneemster, deze week trok ik bij slager nr 23, in de cross op tv bij oma en opa verscheen op de reclameborden in bijna iedere bocht je naam,…overal kom ik jou tegen!!

Volgende week dinsdag ga ik dan je bloemstukje maken. Dit keer geen besteld bloemstukje in een winkel, want dat is ieder jaar al een heel gedoe geweest. Nee, dit jaar ga ik het maken samen met Sabine. Ik kijk er al naar uit en geloof erin dat het dit jaar picobello zal zijn!!

Woensdag op je verjaardag komen we dan zeker met ons 3-tjes tot bij jou. Het valt me nu in dat Ben deze morgen ook bij jou wou komen, maar dat ik het dan niet meer heb gedaan. Iedere keer als we de kerk voorbij wandelen wijst hij in jouw richting. Ben geeft giraf dan een kusje, of soms 2, of soms heel veel. Hij speelt dan met het molentje, en haalt alles wat bij jou staat door elkaar! Goh ja, dat is niet erg, hij is nog zo klein. Hij wijst dan ook jouw foto aan en sluit zijn oogjes, zoals jij op de foto staat. Wat lijken jullie toch op elkaar! En zo leert Ben jou in kleine stapjes kennen…

Volgende week zondag komen je oma’s en opa dan weer wafels eten voor je verjaardag. Voor het eerst gaan we ook samen tot bij jou wandelen als het mooi weer is. De vorige jaren deden we dat niet, ook al weten we dat je oma’s en opa elk apart wel gingen. Het was toen nog te moeilijk voor ons, en dan was ook Ben daar en was er ook zoveel sneeuw… nu proberen we dit wel te doen, zien wel wat dat geeft…

Dag kleine man,

Zie je zo graag,

X!

Herfst

Dag kleine man,

Kijk eens op de foto’s hoe mama je plekje weer veranderd heeft.

Paddestoeltjes! Het is herfst dus daar horen die wel bij! Ze geven ook een beetje kleur. Je plekje is vrij druk op dit moment. Er staat van alles op, maar voorlopig vind ik dit wel ok zo. Het zal binnenkort alweer veel minder zijn met het slechtere weer dat er aankomt. Maar we mogen niet klagen want de voorbije weken hebben we al van heel wat zon kunnen genieten. En dat is maar goed ook, want je weet dat mama nog steeds thuis is door een ontsteking in mijn schouder. Het wordt een lange winter… maar dat zal ook wel weer lukken. Ik zal mss iets minder vaak bij jou kunnen komen als ik geopereerd moet worden, maar daarom maak ik nu zoveel mogelijk in orde.

Ik ga e verjaardagscadeautje al kopen (ook voor Ben natuurlijk) en ik zal er wel voor zorgen dat alles picobello blijft!

Het is weer die vervelende periode, even 4 jaar terug in de tijd. Ik zie aan de kinderopvang nu regelmatig het meisje dat op jou w uitgerekende dag geboren is. Ongelooflijk wat een grote jongen je al zou zijn. Dat meisje heeft er ondertussen al 2 zusjes bij. Zo fier dat ze is. Jij zou ook wel zo fier zijn als je samen met mama Ben mocht gaan afhalen. Maar dat is nu niet zo…

Ik heb deze week weer een site ontdekt met ontzettend mooie kistjes voor kinderen. Echt Stan, met alle info die ik nu al heb zou jou w afscheid nog 10x mooier geweest zijn: niet in een kerk, mooi kistje, …. Soms denk ik wel eens dat ik beter hier in Belgie iets zou opstarten zoals ze in Nederland zoveel mooie projecten ed hebben voor kinderen die gestorven zijn. Daar gaan ze er helemaal anders mee om. Je vind er zoveel mooie dingen.

Wie weet moeten wij jou over enkele jaren opnieuw begraven, als ze het dorp eens onder handen pakken. Ik weet zeker dat het kerkhof zal verdwijnen. Maar dat zijn zorgen voor later. Ik weet zeker dat als de dag er komt dat jij een ander plekje moet krijgen dat ik er ook dan weer iets moois van wil maken.

We zien wel he,

Hele dikke zoen en tot snel!

X!

vakantie

Dag jongen,

mama, papa en Ben zijn net terug van enkele dagen kamperen. Het was heel plezant, zeker om Ben ook zo te zien genieten van het spelen in en rond de tent. Eindelijk konden we voor het eerst op vakantie met "de grote tent" want daar keken we al lang naar uit, al sinds jij erbij had moeten zijn.
Maar je was er ook zeker bij. 2 onverwachtse momenten voelden we je extra dichtbij. Het eerste momentje was toen ik iets uit een doos met kleren wou halen en plots jouw naamkaartje van je geboorteattenties tussen mijn kleren stak. Hoe dat daar gekomen is weet ik niet. Ik dacht dat papa dat gedaan had, maar dat was niet zo.
Het 2e moment was toen we plots een circus passeerden met echte dieren, ... met een echte GIRAF! Ik moest daar echt naar toe. Samen met Ben eens tot bij de dieren gewandeld: olifant, giraf, aapjes, tijger,...
We hebben ook een windmolentje gekocht op vakantie voor jou, zo eentje dat ik al lang wou voor jou.
dag kleine vriend,
mis je zo ontzettend, en hoop dat de zomer nog lang duurt want daarna wordt het weer winter...

dikke zoen!!

18/07/2011

Dag Stan,

Het lijkt een eeuwigheid geleden da tik nog iets schreef. Het is nogthans niet echt zo, maar heb de laatste tijd meer dingen die blijven hangen, dingen die ik zou willen schrijven, maar het kwam er maar niet van.
Zo was er voorbije week een gesprekje aan tafel op het werk. door het gesprek heen kwamen we bij jou terecht. Het ging eigenlijk over Ben toen plots iemand naar jou vroeg. ze zei erbij dat ze dit nooit durft, uit schrik me droevig te maken. maar zei dat ze nog veel aan je denkt en ergens wel wil weten hoe het dan met mij gaat, maar het dus niet durft vragen. het onderwerp overviel me een beetje maar ergens deed dit wel ontzettend deugd dit te horen. ik kon dan ook zeggen dat het voor mij wel makkelijker zou zijn als ik er meer over kon praten, (op dat moment was ik wel beetje geëmotioneerd) maar dat ik ook wel begrijp dat het niet makkelijk is me erover aan te spreken want wat kan ik vertellen... Het is toch een tijdje blijven hangen...
dan hoor ik dat iemand die bij mij op school zat haar 2e kindje 2 maand na de geboorte overleden is: wiegedood, en nog een ander kindje van 1 jaar van in de buurt gestikt in soep... het zijn niet zomaar krantenartikels, het voelt zo écht, zo oneerlijk, pijnlijk,...
maar ondertussen gaat alles verder.
ik denk ook nog vaak aan het afscheid van de mama van eenmeisje van het werk. jij had ook zo'n afscheid moeten hebben. niet in een kerk, maar een neutrale plaats met enkele muziek en teksten, zo mooi...
en papa zei vanmorgen dat ze de dorpskern van Nazareth willen veranderen, in 2015 al... wat dat betekent wil ik nu mss nog niet weten...
ergens weet ik dat jij indien nodig zeker een plekje krijgt op het nieuw kerkhof. Het is er zo mooi. Maar ik wil liever dat alles blijft zoals het is.
In Astene zijn ze ook heel het kerkhof aan het weghalen precies, lijkt me een vreselijke gedachte... hopelijk krijgen wij daar niet mee te maken...

Dikke zoen lieve schat!
X

Dag schat,

vandaag krijg jij een vriendinnetje erbij...
Haar mama, papa en familie nemen vandaag afscheid van haar...
Speel maar lekker samen!

Dikke X!

Dag jongen,

Al een hele tijd kom ik weer vaker bij jou, soms dagelijks, om de 2 dagen, zeker 3x per week. Het hoeft meestal niet lang te duren, gewoon even bij je langskomen, kijken of alles ok is, gedachten even ordenen,...
Het is ook al veel geweest de laatste tijd. Deze week naar de begrafenis geweest van een mama van een meisje op het werk. Een heel mooie dienst in het crematorium in Lochristi. Ik was er nog nooit geweest, maar terwijl ik er zat wist ik: dit hadden we voor Stan moeten kunnen doen. Een "dienst" in een neutrale ruimte, zonder kerkelijke toestanden. Gewoon puur muziek en teksten... het was zo mooi, zo écht hoe we het voor jou ook hadden gewild. Maar het is niet zinvol om er zo naar terug te kijken. Op dat moment hebben we voor jou gedaan wat we konden en het was ook mooi. Ik ben nog steeds zo blij dat je nog steeds zo dicht bij ons bent hier in Nazareth.
Daar in Lochristi moest ik ook zo ontzettend aan je vriendje Abel denken... Hij is daar ook even geweest.
Vorige zondag was er ook de Luka-dag. Voor de 2e keer organiseerden zijn ouders deze dag. Ik vind het een bijzonder mooi initiatief en voel dat ik dit ook voor jou ooit eens wil doen. Het moment waarop iedereen gezamelijk ballonnen de lucht liet invliegen was zo mooi. Echt een kippenvelmoment. Mh...
Maar kijk, ik heb het gevoel dat ik nog veel meer moet schrijven hier, maar sommige dingen laat ik beter zo. Jij weet wel waarover ik het heb,
net zoals je weet dat we nog iedere dag aan je denken,
je nooit zullen vergeten,
en je ontzettend missen.

Ik hoop dat het nu weer een rustigere periode wordt...

Dikke x!

Moederdag

Dag jongen,
Zondag was het moederdag.
Zoals elk jaar een heerlijke brunch bij oma. Het was een heel gezellige dag!
's avonds ben ik nog even bij je langs geweest, en daar dicht bij jou voel ik nog steeds het best hoe ik jou zo ontzettend mis.
Het wordt ook zo stil rond jou (figuurlijk), Ben trekt nu al de aandacht, maar dat verdiend hij ook. Hoe je het ook draait of keert, Ben blijft toch wel heel bijzonder, zo na jou, bedoel ik. Maar jij blijft voor mij het meest bijzonder. Want hoe het met jou erbij zou geworden zijn, dat zullen we nooit weten. En nogthans is het een vraag die ik me zoveel stel. In zoveel situaties denk ik, stel dat Stan er geweest was.... Jouw naam vind ik ook zo ontzettend mooi, en jammergenoeg kan ik hem maar zo weinig uitspreken...
2 mensen lieten even weten dat ze jou op deze dag niet vergeten zijn. Dat doet heel erg deugd.
Ik kom tegenwoordig weer heel veel bij jou, dat vind je waarschijnlijk wel heel leuk. Bij jou vind ik de rust die ik nodig heb, je hoort er gewoon bij.
Zondag ontmoette ik ook voor het eerst de mama van de tweelingbroertjes die naast jou liggen. Ik hoorde haar verhaal, de tranen kwamen in mijn ogen. Ze werden niet zo oud als jij, maar toch... De broertjes hebben er sinds kort ook een broertje bij. Ik duim dus voor hun mama en papa dat ze er volop van kunnen genieten!
Vandaag kwam ik Kurt, de begrafenisondernemer tegen. Hij vroeg hoe het met je broer Ben gaat en vertelde over zijn eigen kinderen die al tieners zijn. Op het einde zei hij dat er vorige week terug een kindje begraven is, iets misgelopen bij een thuisbevalling... vreselijk...
Het houdt niet op...en waarschijnlijk is dit altijd al zo geweest, alleen beseffen we nu pas wat dit betekent...
Ik zie je zo heel graag en mis je nog steeds ontzettend!!
Heel dikke zoen,
X!

Lente!

Dag schat!

Wat is het lang geleden!
We hebben een maand zonder computer gezeten en nog vanalles en nog wat,
maar nu ben ik hier terug op je blog.
Hier enkele foto's van hoe je grafje er nu op z'n lentes uitziet!
Nu komen er zelfs heel wat bloemetjes "vanzelf" (knolletjes van de vorige jaren) en dat is heel erg leuk!
De bloemetjes vinden zelfs hun weg naar je buurjongetjes, kijk maar!
En het blijft een sport om heel het jaar door opnieuw leuke figuurtjes en vrolijke speeltjes te zoeken om bij jou te zetten! Ik hoop dat je het even mooi vind als mama en papa én je kleine broer Ben!
Weetje dat Ben altijd begint te zingen als hij bij je is, en met zijn handjes draait! Hij moet ook per sé iedereen keer rechtstaan aan je Giraf anders wordt hij boos. Het is toch een kapoen hoor.
Hij weet ook al perfect waar je plekje is. Als we voorbij lopen, laat hij zich horen.
Goed ik ga je laten,


Hele dikke zoen!!

27/01/2011

Dag kleine schat,

Mama is deze morgen op controle geweest bij de gynaecologe, gewone jaarlijkse check-up. Niks speciaal dus maar moet het toch even kwijt, want je weet dat de consultaties bij haar, toch altijd wel speciaal aanvoelen en dat er altijd vanalles blijft hangen. Ze is mijn grote link naar jou en ik vind het zo fantastisch dat ze jou ook nooit vergeet. Natuurlijk werd er eerst uitgebreid verteld over je broertje Ben, maar op één of andere manier kwam jij ook weer ter sprake. Toen ze zei dat ze blij was me nog eens te zien, want het was nu wel een jaar geleden, kon ik haar ook zeggen dat ik het ook wel fijn vond terug te kunnen komen. Ze haalde je broers verjaardag aan en ik zei dat ze er op een of andere manier toch steeds bij hoort, en dat we altijd even aan haar denken. Ze antwoordde dat ze ook steeds meteen aan jou, Stan moet denken als ze me ziet, “aan jou en je knuffel”.

Toen de gynae zelf vertelde dat ze “dit” niet meer meegemaakt heeft sinds jou, kon ik eindelijk mijn vraag stellen die ook al heel lang in mijn hoofd zat: was jij de eerste voor haar? “ja” jij bent de eerste “mors in utero” (“gestorven in de baarmoeder”) voor haar, voor jou heeft ze ook nog een kindje weten sterven maar dat was tijdens de bevalling. Van die mensen heeft ze nadien nooit meer iets gehoord maar weet dat ze ondertussen ook een gezond kindje hebben.

Wij zijn dus haar enige blijvende link momenteel aan zo’n situatie…

En zo weet ik dat alle vragen mettertijd wel beantwoord zullen worden. Of dat we op één of andere manier wel wat rust kunnen vinden rond ongestelde of blijvend onbeantwoorde vragen.

Toen ik hoorde dat de materniteit binnen dit en een paar dagen tegen de vlakte ligt, besloot ik om nog 1x langs te rijden. Inderdaad, ze zijn daar aan het graven. Jouw geboorteplekje zal weldra verdwijnen….

Maar genoeg nu, ik moest het even kwijt …

Nu kan ik na vanmorgen weer gerust verder met het heden, een stukje verleden en de toekomst.

Hele dikke zoen!!

X!

20/01/2011

Dag jongen,

Het zonnetje schijnt zo mooi vandaag, dus met Ben eens tot bij jou gewandeld. Het was een tijdje geleden dat hij nog eens bij jou meekwam. Grappig hoe hij heel de tijd naar je giraf wees!
En ik leer hem als we weg gaan dat hij even zwaait. Dat doet hij thuis bij je foto ook al. Het zijn de eerste stapjes om jou te leren kennen...
Voorbije zondag was het ook zo'n mooi weer. ik ben dan bij jou gekomen en heb alles eens opgeruimd. Heel wat bloemstukjes van je verjaardag waren echt wel om weg te doen nu. Het is nu wat kaler maar wel properder! Ik heb een Helleborus in knop van thuis meegenomen, dus hopelijk binnenkort mooie witte bloemen bij jou!
Een hele dikke knuffel!
X!