vrijdag 13 mei 2011

Moederdag

Dag jongen,
Zondag was het moederdag.
Zoals elk jaar een heerlijke brunch bij oma. Het was een heel gezellige dag!
's avonds ben ik nog even bij je langs geweest, en daar dicht bij jou voel ik nog steeds het best hoe ik jou zo ontzettend mis.
Het wordt ook zo stil rond jou (figuurlijk), Ben trekt nu al de aandacht, maar dat verdiend hij ook. Hoe je het ook draait of keert, Ben blijft toch wel heel bijzonder, zo na jou, bedoel ik. Maar jij blijft voor mij het meest bijzonder. Want hoe het met jou erbij zou geworden zijn, dat zullen we nooit weten. En nogthans is het een vraag die ik me zoveel stel. In zoveel situaties denk ik, stel dat Stan er geweest was.... Jouw naam vind ik ook zo ontzettend mooi, en jammergenoeg kan ik hem maar zo weinig uitspreken...
2 mensen lieten even weten dat ze jou op deze dag niet vergeten zijn. Dat doet heel erg deugd.
Ik kom tegenwoordig weer heel veel bij jou, dat vind je waarschijnlijk wel heel leuk. Bij jou vind ik de rust die ik nodig heb, je hoort er gewoon bij.
Zondag ontmoette ik ook voor het eerst de mama van de tweelingbroertjes die naast jou liggen. Ik hoorde haar verhaal, de tranen kwamen in mijn ogen. Ze werden niet zo oud als jij, maar toch... De broertjes hebben er sinds kort ook een broertje bij. Ik duim dus voor hun mama en papa dat ze er volop van kunnen genieten!
Vandaag kwam ik Kurt, de begrafenisondernemer tegen. Hij vroeg hoe het met je broer Ben gaat en vertelde over zijn eigen kinderen die al tieners zijn. Op het einde zei hij dat er vorige week terug een kindje begraven is, iets misgelopen bij een thuisbevalling... vreselijk...
Het houdt niet op...en waarschijnlijk is dit altijd al zo geweest, alleen beseffen we nu pas wat dit betekent...
Ik zie je zo heel graag en mis je nog steeds ontzettend!!
Heel dikke zoen,
X!