18/07/2011

Dag Stan,

Het lijkt een eeuwigheid geleden da tik nog iets schreef. Het is nogthans niet echt zo, maar heb de laatste tijd meer dingen die blijven hangen, dingen die ik zou willen schrijven, maar het kwam er maar niet van.
Zo was er voorbije week een gesprekje aan tafel op het werk. door het gesprek heen kwamen we bij jou terecht. Het ging eigenlijk over Ben toen plots iemand naar jou vroeg. ze zei erbij dat ze dit nooit durft, uit schrik me droevig te maken. maar zei dat ze nog veel aan je denkt en ergens wel wil weten hoe het dan met mij gaat, maar het dus niet durft vragen. het onderwerp overviel me een beetje maar ergens deed dit wel ontzettend deugd dit te horen. ik kon dan ook zeggen dat het voor mij wel makkelijker zou zijn als ik er meer over kon praten, (op dat moment was ik wel beetje geëmotioneerd) maar dat ik ook wel begrijp dat het niet makkelijk is me erover aan te spreken want wat kan ik vertellen... Het is toch een tijdje blijven hangen...
dan hoor ik dat iemand die bij mij op school zat haar 2e kindje 2 maand na de geboorte overleden is: wiegedood, en nog een ander kindje van 1 jaar van in de buurt gestikt in soep... het zijn niet zomaar krantenartikels, het voelt zo écht, zo oneerlijk, pijnlijk,...
maar ondertussen gaat alles verder.
ik denk ook nog vaak aan het afscheid van de mama van eenmeisje van het werk. jij had ook zo'n afscheid moeten hebben. niet in een kerk, maar een neutrale plaats met enkele muziek en teksten, zo mooi...
en papa zei vanmorgen dat ze de dorpskern van Nazareth willen veranderen, in 2015 al... wat dat betekent wil ik nu mss nog niet weten...
ergens weet ik dat jij indien nodig zeker een plekje krijgt op het nieuw kerkhof. Het is er zo mooi. Maar ik wil liever dat alles blijft zoals het is.
In Astene zijn ze ook heel het kerkhof aan het weghalen precies, lijkt me een vreselijke gedachte... hopelijk krijgen wij daar niet mee te maken...

Dikke zoen lieve schat!
X