donderdag 31 januari 2013

31/01/2013

Dag Stan,


Je kleine broer is ondertussen al 11 weekjes. Wat gaat het weer veel te snel. En hij is ook zo groot! Ongelooflijk hoe hij groeit! Hij lijkt soms minder op Ben dan in het begin, soms is hij dan weer sprekend Ben! Jullie hebben toch allemaal iets gemeenschappelijk. Dat hoop ik althans, want van jou weet ik dat natuulijk niet. Toch zei iemand vorige week: "Amai hij lijkt goed op Ben!" "Ja, zei ik".En dan vroeg ze "lijkt hij ook op Stan"... Tja daar sta ik dan. Wat moet ik zeggen? Ik heb geantwoord dat dat moeilijk te zien is gezien jij nog prematuur was en je oogjes nooit open waren... Ik vond het niet erg, het feit dat naar jou eens gevraagd werd (uit zeer onverwachte hoek!) primeerde!
Volgende week is het broers feest. Mama bereid alles goed voor: de juiste kleuren, de lekkerste dessertjes, ... zo hoort het. Een feestelijke dag waarop iedereen mooi gekleed is, zij blij, wij fier zijn. Maar waarom kan ik voor jou niet de mooiste kleren uitzoeken? Niet blij en fier zijn op jou? Wanneer is het voor jou feest? Wanneer kan ik eens blij zijn omdat je na een lange schooldag thuiskomt? Wanneer kunnen wij eens samen door de dreef wandelen? Waarom kon jij geen sneeuwman maken de afgelopen dagen? Wanneer mag je nog eens op de foto?
Geen "complete" gezinsfoto ook voor ons. Er ontbreekt altijd iemand. En toch weet ik dat ik volgende week blij en fier zal zijn, en dat jij er ook ergens een stukje van zal meegenieten. Mama heeft toch zoveel trucjes om jou erbij te hebben, zichtbaar en ontzichtbaar of alleen door sommigen zichtbaar,altijd en overal!

Dikke knuffel!

Je mama die je ontzettend mist, meer en meer! Want ook met Stef erbij zijn we niet compleet, nooit compleet...

X

dinsdag 8 januari 2013

Dag kleine man,

Gisteren was het dan de na-controle bij de gynaecologe. Veel valt daar niet over te zeggen, alleen dat mama het weer zo enorm spannend vond. De laatste keer van een hele reeks consultaties... Jouw kaartje stond nog mooi tussen de andere kaartjes in haar buro. De kleuren vallen op. Er stond ook een kaartje van ene Stan die onlangs geboren is.
In de wachtzaal heeft mama zitten babbelen met 2 andere dames. Eentje had 1 kindje, de andere 2 waarvan eentje nu juist geboren op jouw verjaardag. Moest ook weer lukken!
Mama was blij dat ze de dingen kon zeggen die ze wou, Dr Van Gaever bedanken voor al die tijd dat ze er steeds voor ons was en en kon verstaan op alle mooie en soms moeilijke momentjes tijdens de zwangerschap, na de bevalling,...
wil vanalles schrijven maar het komt er nu precies toch niet uit,
ga het dan hier bij laten,
dikke zoen
X!