Mama en papa plaatsten vandaag ook eindelijk het beertje dat je van opa en oma Ouwegem kreeg enkele dagen nadat je geboren was! We maakten het stevig vast dichtbij je Giraf!
Mama en papa brachten ook een nieuw kadertje mee voor je foto!
Een mooi fris bloemetje van je meter!
Ook een bloemstukje van je oma en opa Ouwegem voor 1 november.
Maandag 5 oktober 2009
Dag jongen,
Vandaag regent het voor het eerst in een lange periode. Voor het eerst voel ik echt dat het herfst geworden is: brbr wind en regen! Gisteren lag je grafje ook overdreven bedolven met bladeren van de boom van het kerkhof! Mama heeft de blaadjes allemaal weggenomen voor zover me dit nu nog lukt. Papa en mama zijn aan het kijken om binnenkort nieuwe plantjes bij jou te brengen want die mooie kleine zonnebloemachtige zullen nu niet meer bloeien omdat de zon er te weinig op kan schijnen.
Je kleine broer/zus groeit ondertussen ook goed! Amai, zo stampen dat hij/zij kan, net als jij! Er zijn eigenlijk zo weinig verschillen met jouw zwangerschap, alles verloopt parallel. Ik probeer wel meer te rusten, iedere namiddag ongeveer anderhalf uur. Ik rij ook niet meer met de fiets want daarvan doet mijn bekken 2 dagen pijn, en ik slaap dus ook al geruime tijd niet meer op mijn rug. Ik drink eigenlijk ook niets van koffie en probeer echt veel water te drinken. Aan die dingen merk ik dat ik, zonder dat het nodig is, bepaalde dingen toch anders, “beter”, probeer te doen.
Over 2 weekjes mogen we al terug naar de gynaecoloog en daarna hoeven we maar 3 weken meer te wachten tussen 2 consultaties ipv 4. Het wordt tijd, want 4 weken worden echt lang.
Gisteren had mama plots een kleine paniekaanval van wat er nog allemaal moet gebeuren voor je broertje/zusje er is. Bij jou was het allemaal veel duidelijker omdat we dan nog in ons vorig huisje woonden en er geen werken aan de gang waren. Maar ergens weet ik dat alles in orde zal zijn, of dat we ons plan wel zullen trekken. Mama zal al blij zijn als het nieuwe dak er eind deze maand opligt! Zo kunnen we beetje per beetje de bovenverdieping ook in gebruik nemen.
Ondertussen al van heel wat mensen vernomen dat ze zwanger zijn. Telkens denk ik dan: goed dat ik dat ook ben, het zou anders zo moeilijk zijn, en zeker nu het er al zoveel geworden zijn! Net als 2 jaar geleden toen bij jou, dan was er ook een ware babyboom! Zo gaat dat he.
Ik ben ook al aan het kijken voor een mooi bloemetje voor je verjaardag: mss maak ik zelf wel iets want het bloemstuk van vorig jaar vonden mama en papa echt niet mooi!!
Verder alles ok hier.
Dikke zoen voor jou,
jij, grote broer! X
Maandag 12 oktober 2009
Dag Stan,
Vandaag moet mama heel veel denken aan een ander kindje dat vorig jaar net als jij, niet bij ons kon blijven. Het voelt raar, heel raar, zeker met jouw verjaardag ook in het vooruitzicht… ik kan er niet veel over schrijven…
Mama heeft voor jou al een cadeautje gekocht. Ik mag natuurlijk nog niet verklappen wat, maar het staat hier thuis al op jouw kast. Nu nog jouw kast, binnenkort de kast van je broer of zus. Zo gaat dat, de dingen worden doorgegeven ook al zijn ze nog niet gebruikt waarvoor het dient.
Mama is volop bezig met hoe we ons huisje hier gaan inrichten eens de baby er is. Alleen kan ik nog zo weinig effectief doen omdat we nog werken aan ons huis moeten afwachten. Eens die werken achter de rug zijn, kunnen we het huis gaan indelen. We zullen dan wel alweer een aantal weken verder zijn, dus zelf zal ik tegen dan niet veel meer kunnen doen.
Gisteren hebben papa en ik nieuwe bloemetjes gekocht m bij jou te zetten. Ik zie het niet meer zitten om dit zelf te doen, is te lang gebukt zitten en ik kan dit niet meer zo goed met mijn buik, dus papa en ik zullen dat eens samen komen doen. We hebben witte, oranje en licht paarse viooltjes gekozen, het enige kleurrijke voor de komende periode dat je nu nog vind. Maar het zijn natuurlijk mooie bloemetjes.
Dit weekend ook een grote enveloppe gekregen: een mooie tekening van S. die ze maakte op school in thema “baby- geboortekaartje ontwerpen” en een briefje + tekstje voor ons.
Ik voel dat ik toch meer en meer begin bezig te zijn met hoe zal het zijn om te bevallen, om daar terug binnen te komen in de materniteit om te bevallen,…zal normaal zo anders zijn maar voel soms nu al hoe alles dan snel terug naar boven komt. Ik kan nu nog goed mijn gedachten verzetten, maar voel ook dat ik dingen vermijd , bijvoorbeeld de muziek van toen.
Iedere dag ben ik ook enorm attent op de bewegingen van je broer of zus. Als ik hem of haar eens een tijdje niet denk gevoeld te hebben, begin ik toch ongerust te worden. Heb dit nu al 2x gehad. Het is echt een heel beweeglijke baby en ik denk soms wanneer ga je nu eens stoppen met bewegen, als ik bijvoorbeeld zelf er niet van kan slapen, maar dan bekruipt me al snel een schuldgevoel en denk ik: beweeg maar zoveel en zo hard als je wil, ik slaap morgen dan wel wat extra overdag.
En zo zijn we dus al bijna halfweg oktober. We zijn al begonnen met de attenties want net als bij jou Stan, wil ik dat ze tijdig af zijn en er is nog heel wat werk! Maar met zijn 2-en lukt dit zeker!
Dikke zoen!
Donderdag 15 oktober 2009
Brbrbr Stan, de koude is echt in het land! Deze nacht heeft het voor het eerst gevroren!
Toen ik gisteren in de namiddag bij je kwam was je grafje zo mooi! Giraf stond zijdelings in het zonlicht en dat gaf zo’n mooi licht-schaduw-effect op giraf! Ik kon er wel blijven naar kijken! Vandaag was al minder, door de vrieskou had jij een “betraande” foto en in de voormiddag zat de zon achter de boom verscholen waardoor nog maar een heel klein beetje zon bij je was. Ja, zo zie ik dat de zon al heel laag staat want ze kan niet meer de hele dag je grafje verwarmen.
Ondertussen is mama dus al meer dan 28 weken zwanger! Je broertje of zusje is heel actief! Een echte sloeber al! Mama en papa hebben gisteren nog nieuwe lakentjes gekocht voor hem/haar! En ook op de 2dehandsbeurs deden we koopjes net als we 2 jaar geleden ook voor jou deden!
Mama moet dringend nog es kijken voor het bloemstukje voor je verjaardag… Maar ik heb nog wel tijd nu he! En het komt zeker in orde!
Woensdag 21 oktober 2009
Dag Stan,
Gisterne zijn mama en papa nog eens een glimp gaan opvangen van je kleine broer/zus! Hij/zij stelt het heel goed! Gewicht en groei zijn mooi op schema en de vele bewegingen die ook de gynaecologe kon voelen vertellen ons dat alles prima is!
Mama moet wel meer rusten want een beetje te veel harde buiken. Dit wil zeggen dat papa nu de boodschappen zal doen en dat ik dus minder rap eens tot bij jou zal kunnen komen. Ik had het ergens wel verwacht dat dit moment er eens ging aankomen, maar nu het zover is… ja, maar het is beter zo voor broer of zus. Ik kom dan wel eens samen met papa langs.
Ik moet ook terug de medicijnen nemen die ik toen ook bij jou moest nemen en net nu broer of zus zo oud is als waar toen bij jou de hartritmestoornissen zijn ontdekt. De gynaecologe heeft gisteren wel 2x naar het hartje geluisterd maar toch zouden wij het denk ik nog langer doen om echt zeker te zijn dat het echt ok is. Toen bij jou was het ook maar per toeval ontdekt Mama gaat nu 2-wekelijks op controle voor een goede opvolging.
Hm, deed me toch wat raar deze morgen nu ik weer medicatie moet nemen. Maar we moeten er vanuit gaan dat dit geen kwaad kan, integendeel dat het nodig is om deze kleine pruts nog een 10-tal weken in mama’s buik te kunnen laten groeien.
Ondertussen is het echt herfst geworden. Ontzettend veel blaadjes op je grafje iedere dag en mama kan er echt niet goed meer bij met mijn groeiende buik. Maar daar mag ik nu even niet aan denken. Ook niet aan de dromen die blijven komen zoals gisterennacht dat ik droomde dat je onder je grafje kon kijken en ik je gezichtje zag. Maar niet zoals wij jou gekend hebben, het was eerder het gezichtje van het andere kindje dat we kennen toen hij gestorven was. Het feit dat dit juist een jaar geleden is zal daar wel mee te maken hebben. Toch niet leuk die dromen telkens weer.
Maar goed, ik ga het hierbij laten, en overmorgen is er al weer een maand voorbij!
Daag jongen!
Vrijdag 23 oktober 2009
Vrijdag en de 23ste… vorig jaar zou ik hierdoor een ganse dag mee bezig zijn. Nu merk ik het op en denk dan even, “wat een toeval” en vanavond om 21h20 zal ik dan ook eens extra aan je denken, maar ik voel dat het al zoveel beter gaat dan vorig jaar. En toch, moet nu sinds de laatste consultatie toch weer meer aan je denken. Die harde buiken heel de tijd…die medicatie… en nu nog platte rust erbovenop. Ben nu al 2 dagen niet meer bij jou geweest. Er zullen wel veel blaadjes liggen…dit weekend wil ik zeker eens met papa tot bij je komen.
Gisteren dan ’s avonds nog naar de materniteit gereden om even aan de monitor te volgen hoe je broertje/zusje het stelt en wat die buik van mij allemaal doet. Ik vond het raar om er zo ’s avonds naar toe te rijden en had voor de zekerheid mijn valies al mee, je weet maar nooit zoals toen bij jou… daar aangekomen zagen we ook een vrouw toekomen die echt ging bevallen, volop in de weeën. We werden door het gangetje naar een kamertje gebracht. Hetzelfde gangetje waar we doormoesten als jij zou geboren worden. Plots werd ik overvallen door al die herinneringen want bij jou Stan, gingen we naar een ander kamertje voor de monitor, niet door dat gangetje. Dat was dus onverwacht en moest plots echt wenen. Het kamertje waar ik dan binnen moest was recht tegenover het kamertje waar jij geboren bent, en ik denk dat het ook hetzelfde kamertje was waar enkele vrienden jou kwamen bewonderen toen ze in het ziekenhuis op bezoek kwamen en nadien viel het me ook in dat het wslk ook dat kamertje was waar we te horen kregen dat je hartje niet meer klopte.
Toen de vroedvrouw de monitor op mijn buik wou bevestigen zei ze ondertussen: “even het hartje zoeken” Dat ene zinnetje was ook zo adembenemend want Stan, dat was nu net wat bij jou daar niet meer lukte, na zoeken en zoeken die hartslag die er maar niet doorkwam, nooit meer …Deed allemaal raar en ik zag knalrood. Dr VG vroeg me ook of het wel ging omdat ik zo rood zag. Ik antwoordde dat het ok was, dat het kwam door “daar te zijn”. Ook nu begreep ze me meteen.
Gelukkig alles ok met je kleine broer/zus en nu hoorden we eigenlijk voor het eerst een half uur aan één stuk de hartslag en die was perfect!
Hopelijk blijft het nu wat rustig.
Dikke zoen! X!
Stan,
Deze week vond mama deze mooie knuffel-giraf en een leuke tekening bij jou!
Echt heel leuk!
Bedankt aan de collega van papa!!
