Dag lieve kleine man,

Morgen had jouw dag moeten worden, je eerste lentefeest! Dit maakt alles nu weer bijzonder moeilijk voor ons. Geen feest voor jou, geen dag dat jij in de kijker zal staan.
Mama en papa voorzien wel een lentefeest voor jou: 28 juni. Maar dat is nog zo lang, buiten de lente-feestperiode,... Ik dacht dat dat me zou helpen maar toch is het nu dat het moeilijk is. Gisteren blokkage op het werk na 1001 ergernissen. En ik weet wel vanwaar het komt... pfff ga het weer wat rustiger moeten proberen aandoen... zien wel.
Dikke X
mis je zo...
https://www.youtube.com/watch?v=WjJTusYfFw0

Stan 6 jaar!

Dag lieve jongen,

25/11 vandaag. Je verjaardagsweekend is achter de rug. Zaterdag op je verjaardag zelf ging Ben eerst turnen en deden we de gewone dingen. In de namiddag maakten we tijd voor jou. Eerst je bloemetje afhalen. Dit keer in alweer een andere bloemenzaak, nog steeds zoekend naar hét bloemstuk dat we met een warm en liefdevol gevoel bij jou kunnen neerzetten. Ik moest even wachten want er was nog een andere klant. Maakte me even in de war, zat zo niet in mijn hoofd. Ik wou het vlug afhalen en vlug naar jou brengen. Mede door de spanning "wat zal het nu weer zijn'. Maar toen het meisje het bloemstuk van achter de toonbank haalde sprongen meteen de tranen in mijn ogen en kon niks meer zeggen. Dit keer niet omdat het totaal niet was wat we wilden, maar omdat het gewoon weg prachtig was!! Helemaal of toch zeker goed in de richting van wat wij al 6 jaar trachten te vinden! En dit in het kleine winkeltje het dichtst bij huis! De verkoopster was zelf aangedaan door mijn reactie, maakte even tijd om te vragen hoe oud je nu al bent en zomeer. Met trots kon ik eindelijk buitenwandelen met een prachtstuk. Ook oma had daar een bloemstuk laten maken en was het al gaan afhalen dus ben heel benieuwd naar jou toegekomen. 
We zagen al van ver je ballonnen wiegen in de wind. Daar had oma al voor gezorgd, wat leuk!! Met ons viertjes kwamen we dan jouw richting uit! Bloemetjes van Ilke en co, bloemstuk van ons, cadeautje van ons, een race wagen waar je broertjes thuis al even mee experimenteerden en met veel plezier aan jou cadeau deden! En wat is het bloemstuk van oma ook ontzettend mooi! We maken het even stil bij jou, waarop Ben vertelt: "Is de giraf Stan?", "Neen, Stan is de baby op de foto" "Stan was dood in je buik hé mama? En toen heeft papa hem begraven" "Neen, de mensen van het kerkhof hebben dat gedaan" Ben begint te weten hoe het ging, ook al beseft hij het nog niet ten volle. Ook gisteren toen ik me douchte keek hij naar mijn buik en zei plots: "alle baby's zijn nu uit je buik hé mama? Eerst Stan, dan ik en dan Stefje!" Best confronterend, maar tegelijk ook zo mooi dat hij Stan echt als zijn broertje leert kennen, want ten slotte is " het maar een baby op een foto".
Dag Lieve Stan, wat missen we je toch ontzettend. De gedachte ook dat Stef er niet zou zijn met jou. Dat Ben de jongste zou zijn en nu de oudste. Wetend welke invloed dat de plaats in je gezin heeft op je "zijn". Misschien was Ben wel veel extraverter, zoals we nu Stef zien. Mischien dit, misschien dat... we zullen het nooit weten. 

Kleine man, we zien je echt heel graag en je groeit elke dat met ons mee!!

Dikke zoenen van ons,
Mama, papa, Stef en Ben!
XXxx

Nooit voelden jouw voetjes waarvoor gras is bedoeld

De warmte van de zon heb jij nog nooit gevoeld

Je haartjes hebben nooit gewapperd in de wind

En ik heb geen idee welke liedjes jij leuk vindt

Je handjes hebben nooit kunnen spelen

Je beentjes hebben nooit op de wereld gestaan'

Toch hoor jij er altijd bij

Nooit voelde ik jouw liefde zo sterk als dit moment

een voortdurend warme gloed waar jij de bron van bent

We dragen je in ons hart Stan, voor altijd

en op die manier raken we je nooit kwijt

Liefde geven is jou nu los te laten

Terug te geven aan vanwaar jij ook komt

Toch hoor jij er altijd bij

(Toch hoor jij er altijd bij - Wieteke Van Dort)

21h20, 6 jaar geleden kwam jij in alle stilte in ons leven... Gelukkige verjaardag Stan! X!!

 

 Bloemstuk oma (hierboven)

 Bloemstuk mama en papa

 "Raceman Stan", zei Ben. Ons cadeautje voor jou!

 Ons bloemstuk

 Ben blaast met plezier jouw kaarsje uit!

 Bloemstuk oma

Dag Stan,

Ondertussen zijn we alweer 1,5 maand verder. 1,5 maand dichter bij je verjaardag. Stefje was gisteren jarig. Ergens is het gewoon aan me voorbij gegaan, ik weer veilig in mijn cocon... Wou zijn eerste foto's zien - niet gedaan, wou bij jou komen - niet gedaan, wou hem lang en veel bij mij - niet gedaan,... alles lijkt zoveel makkelijker als ik alleen ben, met niemand rekening te hoeven houden, alleen mezelf overeind trachten te houden. Overactieve dagen, oververmoeide dagen, die wisselen elkaar nu af. Ik heb er geen vat op, op niets... volgende week ben jij jarig... benieuwd wat dat zal geven...

zucht...

X!

Dag lieve vriend,

Binnenkort word je 6 jaar. Nu ons gezinnetje "compleet" is , ben ik nog meer dan ooit bezig met jij die er niet bij kan zijn. Alles komt op me af, heb er geen vat op en alles gaat weer wat moeilijker dan anders. Ik heb eindelijk stappen kunnen zetten die ik voorheen wijgerde, weet dat het nu moet, dat ik geen keus heb en dat daarna hopelijk alles beter kan gaan. Ik zal je altijd missen, maar besef meer en meer dat jij nog steeds niet het plaatsje hebt gekregen dat nodig is om samen verder te kunnen. Het is zoeken, de ene dag gaat dat beter dan de andere. Gelukkig is er hulp van hier en daar en voelen we ons ondersteund. Ik weet dat opgeven geen keuze is, elke dag is een stap vooruit, elke dag is er een in de goede richting om samen met jou op weg te gaan.
Toch mis ik jou, zo ontzettend veel, en jou niet alleen, dat heb ik ook de voorbije periode geleerd. Het is zo veel, allles komt samen... Ik weet niet waarom nu, ik weet niet waarom dit... maar het gaat nu zo. Maar na een dal komt steeds een berg, even bergaf en dan weer erbovneop klimmen. Met veel moed en doorzetting, zo gaat het altijd al voor me... Iedereen vind me steeds zo sterk, maar niemand weet hoe ik me echt voel. Iemand zei me onlangs dat ik een specialist ben in het verbergen van alles wat me bezighoudt, veilig in mijn cocon. maar die cocon blijkt nu te klein...
Kleine man, mis je echt zo...


Hele dikke zoen,
X

Dag lieve man,

Stef en Ben liggen lekker te slapen. Gisteren een leuke dag gehad met de vrienden: wandeling met picknick in Bourgoyen en daarna namiddagje+avond Parkkaffee. Het was weer heel leuk, iedereen was erbij. "Iedereen" behalve jij. In gedachten zag ik jou ook wel rondlopen, bengelen in de hangmatten, mee met de andere kids.
De vakantie is halfweg. Wat is het zalig thuis zijn zo 2 maand. Geen opvangprobleem en geregel, puur genieten.
En toch... reeds zo lang last van mijn bekken-rug en been. Heb nu al zoveel dokters gezien, nog steeds weet niemand wat ik heb. Alles lijkt normaal, maar ik heb iedere dag zo'n pijn. Het weegt soms op mijn gemoed, loop dan prikkelbaar en "vervelend". Ik wil weten wat er scheelt, en wil er zo snel mogelijk van af. Maar wie kan helpen?
Ik hoop dat er snel een oplossing komt want anders wordt de start van het nieuwe schooljaar weer een vol "afwezigheden" van mij op het werk. Dat wil ik niet, ik wil eens een gewoon schooljaar. Zonder accidenten, zonder pijnen hier en daar.
Maar we blijven zoeken.

Ik kom ook zo vaak als ik kan bij jou. Dat is naar mijn gevoel veel te weinig, ook al kom ik zeker wekelijks. Natuurlijk wil ik jou allerliefst zo dicht bij mij, een dikke knuffel en zoen,... die tijd heb ik wel gehad met jou, alleen was die veel te kort. Amper een dag of 4...

Geen eerste leerjaar ook voor jou... wat zou ik dat spannend gevonden hebben denk ik. En jij nog meer...

Mis je nog steeds, nu al 5 jaar en 8 maand...

X

Dag lieve vriend,

Hier is mama nog eens. Straks Ben afhalen van school en Stef in de kinderopvang en dan begint de vakantie. Alles is al goed volgepland, het zal voorbijvliegen! Wat kijk ik er naar uit!! 

Gisteren aan de schoolpoort besefte ik plots dat ook jij dit jaar afscheid had kunnen nemen van de "kleuterblok", dat ook jij na de zomer de grote stap naar het eerste leerjaar zou zetten... Hoe zou je geweest zijn: een grote speelvogel, of punctueel zoals Ben en uitkijkend naar het eerste leerjaar waar je zou leren schrijven, rekenen,... Het is best weer confronterend. Geen sleep-in op school voor jou, geen afscheid en geen nieuw begin... Ik kan er niet aan doen dat op die momenten me steeds weer het gevoel overvalt van "er niet bij horen", want zo is het wel. Wij hadden erbij moeten zijn... Dat die laatste schooldag maar snel is!

Hieronder enkele recente fotootjes!
Dikke zoen!
X

Dag kleine man,

Het is lente maar het weer laat het wat afweten. Nog koud en grijze dagen. Wat snakken we allemaal naar die warmt van de eerste zonnestralen! Mama is haar laatste weekjes thuis. 16 mei terug aan het werk met zeer gemengde gevoelens. Maar ik weet wel dat ik snel wer mijn drive zal vinden en zal merken dat ik "het werk", de collega's, de kinderen,...  gemist heb!!
Vorige week zondag samen bij jou geweest. voor het eerst met ons vijfjes. Wat leken we plots een groot gezin!
Vorige week vroeg Ben ook plots naar jou. Hij vroeg wie eerst geboren was, en of jij nu al groter was dan hij. Ik heb  dan moeten uitleggen dat jij niet meer groeit, dat jij altijd een babietje zal blijven. Hij vroeg ook of je naar school zou gaan en heb hem dan verteld dat jij in de klas van juf Kathlijn zou zitten. Hij zei er niet veel op , wel: "bij Arne", maar je zag hem nadenken over hoe het dan zou zijn. Eigenlijk wel leuk eens zo'n gesprekje, ja, Ben zal stilletjesaan wel wat "meer" te weten komen. Ik hoop dat hij je echt als broertje zal zien, want eigenlijk heeft hij je nooit gekend. We zien wel hoe alles zal gaan. Hij vertelt vaak dat jij aan de kerk woont, dat is wel grappig soms.
Ik hoop als ik ga werken dat ik weer meer tijd zal hebben om bij jou te komen, zo eens aansluitend voor of na het werk zonder de broers. Nu komt het er niet vaak van want Stef begint meestal te wenen als ik stop met wandelen. Ook omdat Stef dan groter wordt zal het wel beteren.
Hoop dat Stef het goed zal stellen in het Kinderkasteeltje, dat hij er even snel zijn draai vind als Ben destijds! Blij dat ik maar 32h werk, ook volgend schooljaar, zodat ik toch nog iets of wat van tijd extr heb voor jullie. Het gaat allemaal al zo snel!

We genieten nog even van het thuis-zijn!


Dikke zoen voor mijn grootste kleine man! Al bijna 5,5 jaar...

X!