maandag 28 november 2011

Dag lieve Stan,

Het zonnetje schijnt zo mooi, net als gisteren. Gisteren kwamen je oma’s en opa opnieuw wafeltjes eten. Mmmm dat was lekker, maar wat zou ik graag gehad hebben dat jij er mee van kon smullen. Geen slingers en ballonnen in huis. Geen grote jongen van vier die de kaarsjes uitblaast…

Voor het eerst maakten we met zijn allen samen een wandelingetje tot bij jou. We hadden dit op voorhand afgesproken en het weer zat mee. Heerlijk zonnetje en een fris windje. We wandelden via de dreef waarl Ben de paddestoelen en de eendjes toonde aan je opa en oma’s. Eens op het kerkhof wou Ben uit de buggy en begon hij richting jou te lopen. Hij had zich even vergist en was een rijtje te ver gelopen, maar eigenlijk weet hij perfect waar jij bent.

Dus Stan, je kan je wel voorstellen dat de wafels dubbel zo lekker smaakten na dat wandelingetje.

Dag kleine man,

Dikke zoen,

Je mama.

Geen opmerkingen: