Dag broertje,

Vreemd dat ik je zo noem want eigenlijk wil ik dat niet zo zeggen op die manier. Maar het bevestigt wel dat je erbij hoort, dus doe ik het nu eens wel.

Het is tropisch warm!! Ongelooflijk! Leuk voor jou want dan komen we extra veel naar jou zodat je bloemetjes mooi blijven! We maken er nog steeds ons werk van hoor!

Ben doet het prima ondertussen: patatjes eten, hartelijk luidop lachen, slaan met de armen en benen,…het is een echte kapoen! Zou jij ook zo geweest zijn? Dat gaan we nooit weten he.

Het blijft toch knagen…

Binnenkort gaat Ben naar de kinderopvang. Ik dacht dat ik ergste “loslaten” al achter de rug had, maar ik begin te beseffen dat deel 2 ook niet alles zal zijn… maar wij kregen eerst “loslaten voor gevorderden” en nu “loslaten voor beginners “= geleidelijk aan e we kunnen alleen maar hopen dat we iedere dag een happy Ben mogen afhalen in de kinderopvang…

Dus ik hoop dat het zal meevallen.

Het is de omgekeerde wereld, zoals alles bij jou…

Ben slaapt nu 2 dagen op zijn eigen kamertje en dat valt echt mee, zowel voor hem als voor ons! Zijn kamertje is nog maar net af en…er komt zeker en vast een Stan-plekje. Ik ben nog aan het denken aan het “hoe” en “wat” maar het komt!

Volgende week “mag’ mama naar de gynaecoloog bellen (gewoon voor een vraagje, niks bijzonders) en ik kijk er al naar uit. Ze blijft echt bijzonder voor me, want zij en alleen zij heeft jou samen met ons zien groeien en kan bevestigen wie en hoe jij was. Het klinkt mss raar, maar dat maakt het echt speciaal, en ze weet dat.

Klein man,

Dikke, dikke zoen en

Tot vanavond!

XX!