Wij keken samen enorm uit naar de geboorte van ons eerste kindje!
Stan kreeg als geboorte-attentie een mooie bloem! Nu het stilaan beter weer wordt, kan de bloem bij droog weer eindelijk bij Stan staan!
Bedankt Katrien, Kurt en Leonie!
Na de afscheidsviering van Stan werden we onmiddellijk naar huis gebracht. Ondertussen werd Stan begraven. Het pijnlijkste moment dat we zelf niet wilden meemaken. Een 20-tal minuutjes later keerden wij met de begrafenisondernemer terug naar het grafje. De mannen van de gemeente waren nog aan het harken… vervelend momentje…dan maar eerst Stan zijn spulletjes uit de kerk weggehaald die bij zijn kistje lagen/gelegd werden.
De witte bloemetjes die door familie, vrienden en collega’s bij Stan gelegd zijn, hebben we op zijn grafje aangebracht. Het zag er al meteen helemaal anders, fleuriger uit. Vanaf nu is dit ons plekje…
’s Andersdaags bevestigden we ook onmiddellijk een naamkaartje over de nummer van het kruisje. Ons zoontje heeft immers een naam, is niet een nummer zoveel.
Hallo!
Bedankt om al een kijkje te komen nemen!
Weldra komen hier onze reacties, bedenkingen en verhalen over hoe het nu verder verloopt.
Ook willen we via deze weg het grafje van Stan in beeld brengen voor mensen die niet de mogelijkheid hebben om hem een bezoekje te brengen.